In de ban van de witte truffel

Deze post heeft nu eens niets met maatjes, sardientjes of lijnen te maken, maar des te meer met lekker eten, delicatessen en 'la vita è bella'... Een kort reisverslag zowaar.

Dit weekend was ik in Piemonte, meer bepaald in de buurt van Alba. Een mooie, gezellige stad die deze maand helemaal in de ban is van de witte truffel. Niet de chocoladeversie wel te verstaan, maar de aards geurende, ondergrondse nobele zwam die met goed getrainde honden bij dage zowel als bij nachte wordt opgespoord. 
Dit witte goud wordt er vlotjes verhandeld voor - schrik niet - zo'n 280 euro per 100 gram en het was nog wel een boerenjaar! Kwestie van vraag en veel aanbod, want vorig jaar lag de prijs zelfs in de buurt van de 450. Het heeft iets magisch zo'n aromaknol en uiteraard moest er ook eens geproefd worden. In het restaurant dat we daarvoor uitkozen, werd de tajarin (plaatselijke pastaspecialiteit) voor de gelegenheid enkel met boter gemengd. In het bord kreeg hij daarna een aantal wel afgewogen schijfjes truffel over zich heen geschaafd. 
Niet bewegen, niet ademen, alleen de bedwelmende geur absorberen en dan toeslaan. Enige teleurstelling toch, want het aroma was overweldigender dan de smaak. Of zijn we misschien (met de restaurantprijs van 4 euro per gram in het achterhoofd) wat te pietepeuterig geweest?

het grootste exemplaar op de truffelbeurs

Maar er is nog veel meer. Naast de vermaarde truffels zijn er in deze periode ook heerlijke gedroogde funghi porcini (cèpes of eekhoorntjesbrood). Ik kocht alvast een zakje voor in mijn valies, binnenkort post ik dus zeker een recept met deze lekkernij. 
En de regio is helemaal bingo, want er worden ook nog eens schitterende wijnen gemaakt, zoals Barolo, Barbaresco en Barbera. 3 B's die bij mij beter in de oren klinken dan de andere 3 B's ('Borsten, Buik en Billen-oefeningen').

vers eekhoorntjesbrood

Hoe dan ook, alleen voor de ambiance en de couleur locale is een trip naar deze regio meer dan de moeite waard. Ook de hoofdstad van Piemonte nl. Torino mag je gerust op je to-do-lijstje zetten. Wij moesten het doen met een blitsbezoek wegens tijdsgebrek maar vooral omdat we in deze slowfood-stad een halve dag spendeerden in Eataly, het walhalla van elke foodie! Een oogverblindende sensatie van allerlei delicatessen in alle geuren en kleuren. 
Ja, een mens moet zijn prioriteiten stellen.

viola aubergines in Eataly